De (verloren) Essentie

Zoals dat met vele goede intenties, zuivere leringen en religies gaat, is de essentie afgedekt door een emotionele lading en allerlei opvattingen. Er wordt veel aandacht gericht op die lading, op de gebruiken, traditie, de handelingen, de vorm en er blijft weinig over voor dat waar het in wezen om gaat. De essentie is verloren geraakt. En zo gaat dat ook met jou waarschijnlijk. 

Op het niveau van het alledaagse raak je geabsorbeerd in hetgeen je ‘moet’ en wilt, wat er op je schouders rust aan verantwoordelijkheden, verwachtingen, doelen, ideeën, wensen en verlangens.
De ironie wil dat wanneer je weer de kant opkijkt “naar binnen”, al wat je ten diepste bent, wenst en verlangt vanzelf duidelijk wordt en zich gaat manifesteren…

De Grote Geest in een Notendop

Jij bent Alles

Het leven is een waarlijk avontuur. 

Uiteindelijk vindt alles in jouw beleving plaats. De aard van het leven zelf is een soort toneelstuk dat jij, als het eigen Ik-besef, speelt. In dit “IK” zit alles; het omsluit alles; het is de grote Geest in een notendop… 

In essentie ben je alleen en tegelijk het geheel van wat je jouw leven noemt. Je droomt jezelf inclusief alles en iedereen, en bent zo immens vrij dat je het nauwelijks kunt bevatten. 

In wezen doe je het dus al, dat “bevatten”: jij bent alles al. Wauw! Eenmaal levend vanuit  deze realiteit is het leven een heus spel en een waarlijke vreugde, precies zoals je het bedoelde!